Andrzej Osnowski urodził się 27 listopada 1948 roku w Rzemieniu (powiat mielecki). W 1967 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące nr 27. Studiował historię na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie w 1972 roku uzyskał tytuł magistra. Już rok później rozpoczął pracę jako nauczyciel historii w II Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Mielcu, gdzie pracował aż do 2002 roku, ucząc także wiedzy o społeczeństwie.
Jego pasją była dydaktyka. Przez lata przygotował wielu laureatów i finalistów olimpiad przedmiotowych, m.in. Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym, Olimpiady Filozoficznej, konkursów wiedzy o samorządzie i historii Żydów polskich.
Poszerzał swoje kompetencje również na studiach podyplomowych: filozoficzno-religioznawczych na Uniwersytecie Jagiellońskim (1976) oraz z zakresu nauk politycznych (1984).
We wrześniu 1980 roku był jednym z założycieli oraz pierwszym przewodniczącym mieleckiego oddziału nauczycielskiego NSZZ „Solidarność”. W 1981 roku uczestniczył jako delegat w I Krajowym Zjeździe „Solidarności” w hali „Olivia” w Gdańsku.
Po wprowadzeniu stanu wojennego był represjonowany: 16 grudnia 1981 roku został zatrzymany, przesłuchiwany w Mielcu i Rzeszowie, jego mieszkanie kilkukrotnie rewizjonowano. W 1986 roku został oskarżony w procesie politycznym. Mimo represji nie wycofał się z działalności – po ponownej rejestracji „Solidarności” w 1989 roku ponownie objął funkcję przewodniczącego mieleckiego środowiska nauczycielskiego.
Twórca samorządu w Mielcu
W 1990 roku, w wolnych wyborach samorządowych, z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” został wybrany radnym Rady Miejskiej w Mielcu i objął funkcję przewodniczącego Rady – jako pierwszy po transformacji ustrojowej. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje – w latach 1990–1994 i 1994–1998.Był jednym z głównych architektów lokalnej samorządności. Reprezentował Mielec w Związku Miast Polskich. Współtworzył struktury lokalne w czasach intensywnych reform administracyjnych.
Poseł na Sejm RP
W wyborach parlamentarnych w 1997 roku, startując z listy Akcji Wyborczej Solidarność, uzyskał 13 923 głosy i został wybrany posłem na Sejm RP IV kadencji. Pracował w Komisji ds. Samorządu Terytorialnego oraz Komisji Obrony Narodowej, a także w kilkunastu podkomisjach. Był sprawozdawcą kilkunastu ustaw, m.in. dotyczących dyscypliny wojskowej, żandarmerii, broni chemicznej. Składał liczne interpelacje i oświadczenia poselskie.Dzięki jego zaangażowaniu, wbrew wcześniejszym planom rządowym, do powiatu mieleckiego włączono gminy Padew Narodową, Radomyśl Wielki i Wadowice Górne.
Reprezentował Polskę m.in. w delegacji Sejmu RP do USA w Komisji ds. Uchodźców ONZ (2000) oraz na Światowej Wystawie Lotniczej w Paryżu (2001). Ukończył także liczne szkolenia i kursy, m.in. Wyższy Kurs Obronny w AON, Studium Legislacji UW oraz Kurs Bezpieczeństwa w Centrum Marshalla w Niemczech.
Dalsza działalność publiczna i społeczna
Po zakończeniu kadencji parlamentarnej nadal aktywnie uczestniczył w życiu publicznym. W 2002 i ponownie w 2010 roku został wybrany radnym Rady Powiatu Mieleckiego, gdzie pełnił m.in. funkcję przewodniczącego Komisji Budżetu i Finansów.Był członkiem władz Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego, udzielał się w Klubie Inteligencji Katolickiej w Mielcu, a także pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia św. Jana Pawła II w Mielcu.
Odznaczenia i wyróżnienia
Za swoją działalność Andrzej Osnowski został odznaczony m.in.:
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Krzyżem Wolności i Solidarności
- Nagrodą Ministra Oświaty
Komentarze (0)