Z koszykiem do kościoła. Mielczanie święcą pokarmy [ZDJĘCIA]

Dla wielu to nie tylko religijny obowiązek, ale i tradycja rodzinna. 

W tym roku aura dopisała – nie padało, było rześko, ale bez przesady. A przed kościołami – jak zawsze – dominowały baranki z cukru, bukszpan, haftowane serwetki i dzieci podjadające z koszyka chlebek, bo „przecież już prawie poświęcone”.

W kościołach parafialnych, pod krzyżami, pod kapliczkami w całym powiecie święcenie odbywało się co godzinę – tak, by każdy zdążył, nawet ten, kto dopiero wyciągał pasztet z piekarnika albo szykował sernik do lodówki.

Wieczorem natomiast czeka nas kulminacyjny punkt Triduum Paschalnego – Wigilia Paschalna, czyli najważniejsza i najbardziej uroczysta liturgia w całym roku kościelnym. Rozpocznie się po zmroku, z zapaleniem ogniska i świecy paschalnej, symbolizującej Chrystusa Zmartwychwstałego. To właśnie wtedy rozbrzmiewa radosne „Alleluja”, a kościół – po dniach ciszy i skupienia – znów wypełnia się światłem, dźwiękiem i życiem.

A jutro?
Jutro już świętujemy. Ale dziś – jeszcze trochę ciszy.