Gry, które przekroczyły granice oryginalności

DUNGEON KEEPER

Czy pomyśleliście kiedyś o tym, aby stać się władcą wszelkiego zła? A dodatkowo władać największymi kreaturami, które sieją postrach i zniszczenie? Właśnie to jest największa cecha "Dungeon Keeper", za którym stoi legendarne studio "Bullfrog", odpowiedzialne również za doskonały symulator szpitala "Theme Hospital".

Nowatorskie rozwiązania były na owe czasy doprawdy ekscytujące. Pełna swoboda ruchu kamerą była w 1998 roku czymś rzadkim i niespotykanym. Praktycznie każda sekwencja była robiona z ogromną dawką humoru. Z pewnością twórcy znakomicie bawili się, projektując tę grę.

Budując rozległe korytarze, mamy za zadanie stworzyć coś w rodzaju podziemnego królestwa, w którym zatrudniamy chochliki. Swoją drogą, bardzo zabawnie ukazano sposób wypuszczania ich na planszę. W każdym nowo powstałym korytarzu pojawiali się nowi mieszkańcy, a co za tym idzie – pojawiały się nowe problemy. Jedna z najbardziej oryginalnych produkcji pozwalająca wcielić się w tego "złego".

SACRIFICE

Jedna z najbardziej niedocenionych gier komputerowych. Wyobraźnia była głównym wyznacznikiem w tworzeniu tej produkcji. Iście oryginalne podejście do tematu i nietypowy sposób prowadzenia rozgrywki były początkowo czymś odstraszającym.

Będąc nietypowym czarownikiem w bardzo nietypowym świecie, służymy jednemu w bóstw. Tak się złożyło, że każdy z bogów ma do siebie różne nastawienie. Ciekawie ukazany jest motyw, gdzie każdy z bogów przedstawia swoje propozycje w danej misji. Czasami potrafią sobie nawet dogryzać.

Kraina jest bardzo kolorowa. Naszą mocą są tzw. gejzery "many", które mogą zostać zaczarowane w imię naszej posługi. Najważniejszy w grze jest ołtarz, który za wszelką cenę musi istnieć na powierzchni ziemi. Są również jedynym ratunkiem do "zmartwychwstania". Stwory wyglądają naprawdę komicznie, a niektóre wręcz same z siebie żartują.

Czarów w grze jest niesłychanie wiele. Niektóre są tak potężne, że powodują bardzo widoczne efekty wizualne na ekranie. Grafika jest pod tym względem cudowna.

Tego typu gry niestety są doceniane dopiero po wielu latach od premiery. Szkoda, że tak kapitalna produkcja nie doczekała się kontynuacji.

ARCANUM

Panowie ze studia "Troika Games" zawsze mieli łeb na karku. Była to ekipa potrafiąca tworzyć gry, które do dzisiaj są nazywane mianem ponadczasowych. I tym razem zachwytów nie było końca z dwóch istotnych powodów.

Pierwsza to rzucająca się w oczy grafika rodem z gry "Fallout". Przestarzały silnik graficzny, który już w 2001 roku budził politowanie, był w swoim rodzaju niezwykły. Dlaczego? Jednym z głównych czynników było utrzymanie klimatu, który z pewnością zostałby stłamszony poprzez zastosowanie trójwymiarowej grafiki. Dzięki temu twórcy mogli skupić się na najważniejszym elemencie gier RPG, a mianowicie na rozbudowanej i pełnej niespodzianek warstwie fabularnej.

I to jest drugi najważniejszy powód, który sprawił, że "Arcanum" przeszedł do historii jako najbardziej rozbudowana gra RPG wszech czasów.

Język, jakim posługują się określone postacie, potrafi być komiczny. Praktycznie każda kwestia ciągnie za sobą jakieś konsekwencje. Gorzej, gdy wdamy się w sprzeczkę z większą grupą osobników, którzy np. nas nienawidzą z przyczyn czysto rasowych (jak wiadomo, elfy i krasnoludy zawsze miały do siebie wieczne pretensje).

Świat jest gigantyczny, o czym przekonamy się, przeglądając mapę podróży. Zadań pobocznych, które nie mają wpływu na główny wątek gry, jest ogrom.

Możemy wybrać drogę rozwoju, jaką będzie podążać nasz heros. Czując się lepiej w magii, udoskonalamy się pod względem czarów i magicznych przedmiotów. Droga postępu (czyli technologii) opiera się na typowych rzeczach, m.in. broni strzeleckiej, mieczach itp.