Choć urodził się na Śląsku, w Mielcu ukończył szkołę zawodową przy WSK. Rozpoczął technikum, ale nie ukończył go. Mając 16 lat został zawodnikiem juniorskiej jedenastki Stali Mielec. Drużyna wówczas zdobyła tytuł wicemistrza Polski. Od roku 1966 grał w I drużynie Stali Mielec, z którą zdobył dwukrotnie Mistrzostwo Polski w sezonach 1972/1973 oraz 1975/1976. Grał również w ćwierćfinałach Pucharu UEFA i Pucharze Europy Mistrzów Krajowych.
W roku 1976 za Jacka Gmocha został powołany do reprezentacji narodowej. W 1981 roku wyjechał do Grecji, rozpoczynając grę w Apollonie Ateny.Powrót do kraju zablokował mu wprowadzony stan wojenny, przez co w greckim klubie grał przez dwa sezony. Dwa lata później, w wieku 35 lat, wrócił do kraju, ale do sportu już nie. Nie przyjął również propozycji pracy na stanowisku selekcjonera Stali.
Zatrudnił się za to jako robotnik fabryczny w WSK Mielec. Trzy lata później uległ ciężkiemu wypadkowi przy pracy, przez co groziła mu amputacja nogi. Dwa lata musiał spędzić w szpitalach. Mając 50 lat, dowiedział się , że choruje na raka gardła. Leczenie na szczęście cofnęło chorobę. W tym jednak roku dostał udaru mózgu. Przebywał w mieleckim szpitalu w śpiączce. Ostatnie dni przyniosły poprawę. Jednak wczoraj około godziny 21 zmarł. Miał 68 lat.
