![Oni nadal są wśród nas. Poetyckie Zaduszki Mieleckiej Grupy Literackiej Słowo [ZDJĘCIA] - Zdjęcie główne](https://static.korso.pl/korso/articles/image/b29e9052-d305-4f39-88bb-de473979c4b5)
" W pamięci wiecznie żywi " pod takim tytułem odbyły Poetyckie Zaduszki Mieleckiej Grupy Literackiej Słowo, we wtorek 4 listopada o godz.17:00 w Księgarni Dębickich.
Tak powiat mielecki będzie świętował Niepodległość [PLAN]
Ze względu na święto jakie obchodzimy w listopadzie, ten miesiąc to miesiąc zadumy, refleksji nad przemijalnością ludzkiego życia. To także czas kiedy szczególnie wspominamy nieobecnych, tych których już brakuje i nie ma wśród nas.
Zgromadzeni uczestnicy spotkania w dość licznej grupie mieli okazję zatrzymać się przy strofach poezji zmarłych członków grupy: Pawła Jerzego Jaxa Dębickiego (1960-2021), Mieczysława Działowskiego (1930-2017), Janusza Kapuścińskiego ( 1939-2018), Wiesława Kulikowskiego (1935-2021), Małgorzaty Mikiny (1981-2021), Jana Robaka (1954-2022), Jana Stępnia (1949-2022), Romana Trojnackiego ( 1954-2018), Jerzego Mamcarza (1952-2023).
Spotkanie rozpoczęła prowadząca wydarzenie prezes MGL Słowo Aleksandra Piguła, która wraz z Panią Danutą Dębicką, właścicielką księgarni. Powitały przybyłych członków rodzin zmarłych twórców wraz z przyjaciółmi i sympatyków grupy.
Wiceprezes Beata Borowska-Setera przybliżyła sylwetki każdego ze wspominanych. Elżbieta Witek i wiceprezes Teresa Elżbieta Pyzik wraz z prowadzącą panią Beatą zaprezentowały wybrane utwory nieżyjących kolegów i koleżanek. Wiele wzruszeń wywołały spontanicznie przywoływane z pamięci obecnych osób historie przyjaźni, znajomości, anegdoty związane z wielkimi nieobecnymi.
Odczytano także wiersze powstałe im w hołdzie, ku pamięci. Wyjątkowy nastrój spotkania dopełniły utwory muzyczne nieżyjących polskich twórców: Jerzego Mamcarza, Zbigniewa Wodeckiego, Tadeusza Woźniaka. Klimat serdecznej zadumy udzielił się wszystkim obecnym a słowa Horacego " Non omnis moriar" odwołujące się do nadziei i pamięci wypełniły się.
Nie dla sławy sięgam po pióro
Piszę by nie zacisnąć swych mysli
W służalcze kleszcze
Jak z widowiska klakier
Stąd poszatkowane niezbrukane słowa
Przenoszę na papier
Mam ułatwione zadanie
To życie dyktuje co piszę
Stąd i przekonanie
Nie zostanę po śmierci
Bezimienną postacią
Może ktoś znając Moje na tej ziemi bycie
Westchnie nad mogiłą
Nie zmarnował życia
Autor wiersza Zbigniew Działowski
To był niezapomniany i wyjątkowy czas.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.