Z jego inicjatywy założone zostało w Padwi Narodowej stowarzyszenie Rozwój Gminy Padew Narodowa, a pierwszym projektem stowarzyszenia było założenie przedszkola. Pomagał ludziom z całej Polski, doradzał, uczył. Był nauczycielem, lecz zajmował się też wieloma innymi działaniami. Oprócz nauczania, m.in. w Zespole Szkół Technicznych w Mielcu, pełnił funkcję wicedyrektora mieleckiego ZST i dyrektora Zespołu Szkół Budowlanych w Tarnobrzegu. Pracował w kuratorium, w Ośrodku Doskonalenia Pedagogicznego w Tarnobrzegu, gdzie był wicedyrektorem do spraw dydaktycznych. Kiedyś częściej nazywano go druhem, ponieważ długo i aktywnie działał w harcerstwie. Został nawet wybrany przez zjazd ZHP na członka władzy najwyższego szczebla – Rady Naczelnej i Prezydium Rady Naczelnej. Był też wolontariuszem i chórzystą – jednym słowem człowiek-orkiestra.
Wykładał zarządzanie oświatą i metodykę kształcenia m.in. w mieleckim oddziale Wyższej Szkoły Gospodarki i Zarządzania i w Wyższej Szkole Humanistyczno-Przyrodniczej w Sandomierzu. W ramach projektu systemowego Ministerstwa Edukacji Narodowej, w którym pełnił funkcję koordynatora wojewódzkiego, prowadził zajęcia z ludźmi z całej Polski, nawiązując nowe znajomości i przyjaźnie. Był członkiem Rady Organizacji Pozarządowych, współzałożycielem dwóch stowarzyszeń: Instytutu Wspierania Rozwoju Oświaty i Stowarzyszenia Rozwój Gminy Padew Narodowa. Założył też firmę szkoleniową Akademia Rozwoju Zawodowego.
Swoją życiową energią zarażał innych. Pobudzał do działania i aktywizował. Był inspiracją dla wielu swoich wychowanków, wśród których możemy znaleźć ludzi pełniących dziś zaszczytne funkcje, nie tylko w powiecie mieleckim.
