Maria Weryńska,
urodzona 26 VIII 1923 r. w Tarnowie. W czasie działań wojennych 1939 r. wraz z innymi harcerkami pracowała jako sanitariuszka-wolontariuszka i łączniczka pomiędzy rannymi i ich rodzinami. Była też kolporterką pisma konspiracyjnego "Odwet". Zagrożona aresztowaniem w 1941 r. zamieszkała w Mielcu i tu podjęła pracę w Spółdzielni Spożywców "Konsum". Przez całą okupację hitlerowską współpracowała z ruchem oporu. W związku z pracą męża – leśniczego zamieszkała w Ludwikowicach koło Jeleniej Góry, a następnie w Muszynie. W 1961 r. powróciła do Mielca i w latach 1962-1982 pracowała w sekretariacie Mieleckiego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Wiele czasu poświęcała pracy społecznej, m.in. jako ławnik w Sądzie Powiatowym (20 lat) i kurator społeczny. Należała do Ligi Kobiet. Zmarła 6 I 2019 r.
Józef Bąk,
urodzony 24 IV 1938 r. w Woli Mieleckiej. Od 1955 r. do emerytury w 1994 r. pracował w WSK "PZL-Mielec" (Wydział 41), w tym od 1970 r. jako brygadzista tokarz. Był delegatem na X Zjazd PZPR, działaczem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i radnym Rady Miejskiej w Mielcu w kadencji 1994-1998. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Osiedla J. Kusocińskiego. Zmarł 24 I 2019 r.
Janusz Podolski,
urodzony 10 VII 1950 r. w Mielcu. W latach szkolnych uprawiał różne dyscypliny sportowe: łyżwiarstwo szybkie (MKS), biegi średnie (LKS "Tęcza") i piłkę nożną ("Gryf"). W latach 1969-1978 pracował w WSK Mielec Wydział 31 na różnych stanowiskach. W 1978 r. został zatrudniony w Urzędzie Miejskim w Mielcu jako inspektor w Wydziale Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. W 1987 r. przeszedł do pracy w MPGK w Mielcu na stanowisko kierownika Zakładu Usług Komunalnych. Wiele czasu poświęcał działalności społecznej. Był działaczem organizacji młodzieżowych. Zmarł 17 II 2019 r.
Mirosław Hydel,
urodzony 24 VIII 1963 r. w Jaśle. W latach szkolnych trenował siatkówkę i grał w drużynie Liwocza Jasło oraz rozpoczął uprawianie lekkoatletyki i zdobył halowe wicemistrzostwo Polski juniorów w skoku wzwyż (203 cm). W latach 1983-1985 odbył służbę wojskową i startował w skoku w dal w barwach Legii Warszawa. W tym okresie został halowym młodzieżowym mistrzem Polski (1984) i wicemistrzem (1985). Bezpośrednio po służbie wojskowej w 1985 r. przeniósł się do FKS Stal Mielec i kontynuował karierę sportową do 1992 r., odnosząc wiele liczących się sukcesów. Zmarł 18 II 2019 r.
Kurt Zombek,
urodzony 2 VIII 1930 r. w Zabrzu. Zarządowi Stal Mielec udało się namówić K. Zombka do przyjazdu do Mielca i zatrudniono go w 1968 r. jako trenera – koordynatora sekcji pływania. Opracował program powszechnej nauki pływania dla dzieci (prawdopodobnie pierwszy w Polsce) i na tej bazie – plan rozwoju sekcji pływania. Od 1974 r. K. Zombek i Stal Mielec zbierali owoce konsekwentnej realizacji tego programu. Pierwsze medale (srebrne) na Mistrzostwach Polski Młodzików wywalczyli: Gabriela Zombek (córka K. Zombka) i Zbigniew Giża. Pod jego kierunkiem wykształciła się grupa mieleckich trenerów, która kontynuuje realizację programu rozpoczętego w 1969 r. W 1984 r. K. Zombek wyjechał z Polski do RFN i zamieszkał w Meinz. Zmarł 19 II 2019 r.
Stanisław Kowal,
urodzony 21 XI 1932 r. w Grzęsce, powiat przeworski. Studia lekarskie odbył w latach 1951-1957 w Akademii Medycznej w Krakowie i otrzymał tytuł lekarza medycyny. Od 1958 r do 1980 r. pracował jako lekarz przemysłowy w Przychodni Zakładowej WSK Mielec, w tym w latach 1969-1973 jako kierownik tejże Przychodni, a w latach 1974-1980 – dyrektor Przemysłowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Mielcu. Ponadto w latach 1962-1965 w wolnych godzinach pracował w Wiejskim Ośrodku Zdrowia w Czerminie. W okresie 1969-1974 pełnił funkcję kierownika Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Mielcu (w wymiarze połowy etatu). W 1962 r. uzyskał I stopień specjalizacji z zakresu medycyny przemysłowej, w 1966 r. – II stopień z medycyny przemysłowej, w 1974 r. – II stopień z organizacji ochrony zdrowia, w 1977 r. – II stopień z medycyny sportowej i w 1983 r. – I stopień z medycyny wewnętrznej. Od 1980 r. do przejścia na emeryturę w 1998 r. pracował na stanowisku lekarza rejonowego w Przychodni Rejonowej nr 2 w Mielcu. Zmarł 7 III 2019 r.
Adam Gąsior,
urodzony 19 VI 1948 r. w Lądku Zdroju. W 1952 r. przybył z rodzicami do Mielca. Pracę zawodową rozpoczął w PTHW w Katowicach, ale po kilku miesiącach przeniósł się do Bytomskiego Przedsiębiorstwa Spedycyjno-Transportowego w Bytomiu i pracował tam do 1980 r. Powrócił do Mielca i z braćmi – Henrykiem i Romanem oraz rodziną Rączków prowadził w latach 1984-1989 działalność rzemieślniczą w ramach Cechu Rzemiosł Różnych (m.in. regenerowano osprzęt dla firm komunikacyjnych i transportowych). Zainicjował powstanie Spółki "R&G", współtworzył ją i odgrywał znaczącą rolę w jej dynamicznym rozwoju, w latach 1989-1999 był prezesem jej Zarządu, a od 1999 r. prezesem Rady Nadzorczej. Współtworzył szereg firm w Mielcu, dla których "R&G" była "spółką-matką" i głównym udziałowcem, m.in. PT "Centrala", "East-West Connection", PZI "Taran", "R&G Strefa", "Terminal", "M&K", "Joongpol" i "Alcom" - w większości z nich pełnił funkcję prezesa Rady Nadzorczej. Zmarł 8 III 2019 r.
Jan Drews,
urodzony 22 V 1926 r. w Wągrowcu. W czasie okupacji hitlerowskiej (od 1941 r.) pracował w Fabryce Maszyn Rolniczych w Wągrowcu. Po roku ciężkiej pracy został wywieziony wraz z grupą robotników do obozu przejściowego w Poznaniu, a następnie do Niemiec, gdzie pracował w fabryce "Dornierwerke München". Od 20 I 1953 r. pracował w WSK Mielec. Jego pasją pozazawodową stało się malarstwo, ale nie stronił też od innych dziedzin plastyki. W 1981 r. uczestniczył w założeniu Klubu Środowisk Twórczych przy Towarzystwie Miłośników Ziemi Mieleckiej, a od 1998 r. był także członkiem Stowarzyszenia Twórców Kultury Plastycznej im. J. Stanisławskiego przy SCK w Mielcu. Wyróżniony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury", Odznaką "Zasłużony dla Kultury Narodowej" i Tablicą Dedala. Zmarł 9 III 2019 r.
Leopold Kozłowski,
urodzony 26 XI 1918 r. w Przemyślanach. Studia z zakresu dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie ukończył w 1956 r. i uzyskał tytuł magistra sztuki. W latach 1950-1968 kierował Zespołem Pieśni i Tańca Krakowskiego i Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Ponadto w latach 70. pracował w Mielcu jako konsultant muzyczny Zespołu Pieśni i Tańca "Rzeszowiacy" oraz kierownik artystyczny "Big-Bandu" Robotniczego Centrum Kultury. Napisał m.in. muzykę do filmów: Austeria w reżyserii J. Kawalerowicza oraz I skrzypce przestały grać w reż. A. Ramati, a także muzykę do sekwencji polskiej w filmie Wichry wojny (prod. USA), sekwencji polskiej w filmie Wojna i miłość (prod. USA) i sekwencji cygańskiej w filmie Wiosenne wody (reż. J. Skolimowski, prod. włosko-angielsko-francuska). Był konsultantem muzyki gettowej i obozowej do filmu Lista Schindlera w reż. S. Spilberga. Za wybitną działalność artystyczną otrzymał wysokie odznaczenia państwowe oraz liczne nagrody. Zmarł 12 III 2019 r.
Jan Marchlik,
urodzony 19 X 1926 r. w Będziemyślu, powiat ropczycki. W latach 1962–1969 pełnił funkcję kierownika Szkoły Podstawowej w Woli Pławskiej, a w okresie od 1 IX 1969 r. do 31 VIII 1984 r. pracował na stanowisku dyrektora Szkoły Podstawowej w Rzochowie. Wielokrotnie uczestniczył w komisjach egzaminacyjnych przeprowadzających egzaminy kwalifikacyjne dla nauczycieli. Od 1949 r. do 1969 r. pracował w harcerstwie, był m.in.: drużynowym, komendantem rejonu ZHP, członkiem komisji rewizyjnych Komendy Hufca w Mielcu i Komendy Chorągwi w Rzeszowie oraz prezesem KRH. Opiekował się spółdzielniami uczniowskimi i SKO, uzyskując w konkursach wysokie lokaty. W okresie pobytu w Woli Pławskiej prowadził teatr amatorski ZMW i współpracował z młodzieżą przy organizacji życia kulturalnego. Zmarł 11 IV 2019 r.
Monika Winiarz,
urodzona 18 X 1930 r. w Przecławiu. Pracę zawodową rozpoczęła w 1951 r. w Szkole Podstawowej w Przecławiu jako nauczycielka języka polskiego. Przez dwie kadencje była radną Gminnej Rady Narodowej w Przecławiu i przewodniczyła Komisji Kulturalno-Oświatowej GRN. W latach 1964-1971 pełniła funkcję kierownika Szkoły Podstawowej w Maliniu. Prowadziła też wieczorową szkołę dla pracujących. Przez jedną kadencję była radną GRN w Chorzelowie i przewodniczącą Komisji Kulturalno-Oświatowej GRN. Przez kilkanaście lat była przewodniczącą pedagogicznych konferencji rejonowych. Po przejściu na emeryturę pracowała społecznie w Sekcji Emerytów i Rencistów ZNP w Mielcu. Zmarła 2 V 2019 r.
Marian Maj,
urodzony 3 IV 1935 r. w Mielcu. Studiował na Wydziale Górniczym, a następnie na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i w 1957 r. Od 1968 r. do 1976 r. pracował w Przedsiębiorstwie Kopalnictwa Naftowego w Mielcu w charakterze organizatora i kierownika Działu Zaplecza Naukowo-Technicznego oraz Zakładowego Ośrodka Informacji Naukowo-Technicznej i Ekonomicznej. W tym czasie był twórcą pierwszego w Polsce hydrocyklonowego wysokowydajnego i przewoźnego rozdzielacza trójfazowego (ropa – woda – gaz) oraz współautorem (z doc. inż. J. Ostaszewskim) tłoka pompy wgłębnej do eksploatacji otworów ropnych o wysokim wykładniku gazowym, na co uzyskał patent. W latach 1969-1973 był radnym PRN (z ramienia SD). Zainicjował wówczas opracowanie pierwszego operatu przeciwpowodziowego i budowę nowych wałów w powiecie mieleckim. W 2001 r. kandydował z listy PiS na posła do Sejmu RP. Zmarł 11 V 2019 r.
Henryk Noworyta,
urodzony 10 VIII 1921 r. w Sosnowcu. Od 5 I 1939 r. rozpoczął pracę w PZL – Wytwórnia Płatowców nr 2 w Mielcu-Cyrance na Wydziale Elektrycznym w łączności i odtąd, także w czasie okupacji hitlerowskiej, pracował w swoim zawodzie do emerytury w 1986 r. Na emeryturze pracował jeszcze przez kilka lat w "Stali" Mielec w wymiarze połowy etatu. Od 1936 r. trenował w AKS Niwka, a po przyjeździe do Mielca występował nieoficjalnie w różnych drużynach. W czasie okupacji hitlerowskiej grał w nieoficjalnej reprezentacji Mielca. Po wojnie (1945-1946) występował najczęściej w drużynie "Gryfa". W latach 1946-1955 był jednym z wyróżniających się piłkarzy RKS PZL "Zryw" (później "Stali") Mielec, a ponadto grał w drużynie hokejowej "Stali" i zespole piłki ręcznej 11-osobowej. W latach 60. powrócił do "Gryfa" i jako grający trener występował na środku obrony. Trenował także młodzież i wychował wielu znanych później piłkarzy "Stali". Zmarł 14 VI 2019 r.
Jan Wozowicz,
urodzony 21 VII 1949 r. w miejscowości Góra Ropczycka koło Sędziszowa Małopolskiego. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Sędziszowie Młp., a następnie Studium Nauczycielskie w Rzeszowie (kierunek: wychowanie plastyczne). W latach 1970-1972 uczył w Szkole Podstawowej w Woli Raniżowskiej, a w latach 1972-1997 był nauczycielem plastyki w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Mielcu – Smoczce. Studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie ukończył w 1985 r. Od 1997 r. do 2006 r. pracował na stanowisku kierownika pracowni konserwatorskiej Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej. Twórczością plastyczną zajmował się od lat szkolnych, a rozwinął ją w okresie pracy nauczycielskiej w różnych dziedzinach plastycznych. W przeglądach twórczości otrzymał m.in. I nagrodę w dziedzinie grafiki na przeglądzie twórczości nauczycieli Polski południowo-wschodniej w Opatowie oraz wyróżnienia w dziedzinie malarstwa w Krośnie i Łańcucie. Poza Polską jego prace wystawiano w Niemczech i Francji oraz na Węgrzech i Ukrainie. Zmarł 24 VII 2019 r.
Urszula Skowrońska,
urodzona 16 IV 1933 r. w Krotoszynie. Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Miliczu, maturę zdała w 1951 r. W 1956 r. przybyła do Mielca i została zatrudniona w Liceum Ogólnokształcącym nr 26. Ponadto podjęła się prowadzenia społecznie sekcji gimnastycznej Stali Mielec. Działalność w Stali prowadziła także w latach 1965-1973 jako trener koordynator gimnastyki sportowej. W latach 60. wspólnie z Janiną Rusek (nauczycielką Liceum Pedagogicznego) przygotowywała masowe pokazy gimnastyczne. W 1971 r. obroniła pracę magisterską na AWF w Warszawie, uzyskując tytuł magistra wychowania fizycznego. W 1974 r. została mianowana dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 6 (sportowej) i funkcję tę sprawowała do przejścia na emeryturę w 1986 r. Zmarła 9 VIII 2019 r.
Jan Szymański,
urodzony 15 VIII 1940 r. w Wojsławiu koło Mielca. Absolwent Technikum Mechanicznego MPC (specjalność – budowa płatowców), maturę zdał w 1958 r. Został zatrudniony w WSK Mielec jako ślusarz i monter samochodów małolitrażowych, a następnie był laborantem urządzeń energetycznych. Służbę wojskową odbył w Obronie Powietrznej Kraju. Po powrocie do pracy w WSK został konstruktorem oprzyrządowania, m.in. w produkcji lotniczej. W latach 1968-1970 pracował w WSK Dębica jako kierownik sekcji. W 1970 r. powrócił do WSK Mielec i pracował na stanowiskach: konstruktora, kierownika sekcji i kierownika pracowni. Ponadto w latach 1981–1984 pełnił funkcję konsultanta technicznego Politechniki Rzeszowskiej. W latach 1988–1989 był dyrektorem Przedsiębiorstwa Zagranicznego "Edal" w Mielcu. Na fali przemian ustrojowych w 1989 r. został mianowany dyrektorem naczelnym WSK "PZL-Mielec" i pełnił tę funkcję do 1991 r. Opublikował kilkanaście artykułów techniczno-naukowych oraz był współautorem książki, wydanej przez Wydawnictwo Komunikacji i Łączności w 1979 r. W dniu ogłoszenia stanu wojennego (13 XII 1981 r.) został internowany i w zakładzie karnym w Załężu koło Rzeszowa przebywał do 12 II 1982 r. W 1994 r. był współzałożycielem tygodnika "Wizjer Regionalny" i przez pewien czas jego wydawcą, w ramach organizacyjnych Agencji Kooperacji Gospodarczej AKG Mielec Sp. z o.o. w Mielcu. Zmarł 4 IX 2019 r.
Jerzy Grzelak,
urodzony 17 III 1940 r. w Mielcu. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego Nr 26 w Mielcu (później I LO im. S. Konarskiego). Studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu ukończył w 1969 r. i uzyskał tytuł magistra sztuki. W latach 70. pełnił funkcję dyrektora Dzierżoniowskiego Ośrodka Kultury. W 1985 r. powrócił z rodziną do Mielca i podjął pracę nauczyciela-metodyka d/s muzyki w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym Kuratorium Oświaty i Wychowania w Rzeszowie. W 1989 r. uzyskał II stopień specjalizacji zawodowej w zakresie muzyki. Był uczestnikiem i organizatorem wielu konferencji metodycznych w zakresie wychowania muzycznego i konferencji chórmistrzowskich. Poza pracą etatową przez wiele lat uczył gry na instrumentach w ogniskach muzycznych. W latach 1986-1989 prowadził chór mieszany "Melodia" w Towarzystwie Śpiewaczym im. Stanisława Lachmana w Mielcu, a od roku 1986 (z dwuletnią przerwą) prowadził chór mieszany przy parafii Ducha Świętego w Mielcu. Zmarł 11 X 2019 r.
