Koronawirus przenosi się głównie drogą kropelkową. Najczęściej przez kaszel, kichanie czy ze śliną. Może się też przenosić pośrednio przez dotyk ( przez skórę się nie zarazimy, ale jeśli dotkniemy ręką, na której jest wirus usta, nos, oczy sami możemy go przenieść do organizmu), a także drogą powietrzną. Drobnoustroje mogą wydobywać się z organizmu zakażonej osoby podczas mówienia, śpiewu, a nawet podczas wydechu.
Na początek wyjaśnijmy co to znaczy, że ktoś miał kontakt z osobą zakażoną koronawirusem SARS-CoV-2. Dotyczy to następujących sytuacji:
1. Pozostawanie w bezpośrednim kontakcie z osobą chorą lub w kontakcie w odległości mniej niż 2 metrów przez ponad 15 minut
2. Prowadzenie rozmowy z osobą z objawami choroby twarzą w twarz przez dłuższy czas.
3. Osoba zakażona należy do grupy najbliższych przyjaciół lub kolegów.
4. Osoba mieszkająca w tym samym gospodarstwie domowym, co osoba chora, lub w tym samym pokoju hotelowym.
Tu wyjaśnienie, że dotyczy to sytuacji, gdy był to kontakt bez maseczki ochronnej. Prawidłowo noszona maseczka skutecznie chroni przed zakażeniem.
Idźmy dalej. Dowiedzieliśmy się, że osoba, z którą niedawno mieliśmy kontakt jest zarażona koronawirusem, albo ona sama nas o tym informuje. Co robimy dalej?
Dochodzenie epidemiologiczne leży w kompetencjach sanepidu. To sanepid bada całe ognisko epidemiologiczne, ustala kontakty osoby zakażonej, pyta z kim się kontaktowała w okresie zakaźności, na czym polegał kontakt. Na podstawie tego wywiadu sanepid uznaje, kto jest kontaktem, a kto nim nie jest. I nakłada obowiązkową kwarantannę. Informuje o tym mailem lub SMS-em.
Niestety zdarza się, że sanepid kontaktuje się z potencjalnie zakażonym zbyt późno albo wcale. Co więc wtedy robić?
Jeśli tylko mamy wiedzę o kontakcie z osobą zakażoną, nie czekajmy na sanepid (pamiętajmy, że jeśli jesteśmy też zakażeni to przez cały czas zarażamy innych). Sami jak najszybciej musimy poddać się kwarantannie.
Co to znaczy i jak długo powinna trwać taka kwarantanna?
Kwarantanna to odosobnienie osoby zdrowej z powodu narażenia na zakażenie koronawirusem. Przez cały czas jej trwania nie wolno nam opuszczać domu, wychodzić do sklepu czy na spacer z psem. Jeżeli utrzymujemy bliskie kontakty z innymi osobami np. w domu – one również muszą zostać poddane kwarantannie.
Jeśli czujemy się dobrze, nie występują u nas objawy chorobowe świadczące o zakażeniu się koronawirusem, to zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami kwarantannie trwa przez 10 dni. Po tym czasie kończy się ona automatycznie, bez testu na obecność koronawirusa.
Jeżeli po zakończeniu kwarantanny pojawią się niepokojące objawy takie jak złe samopoczucie, gorączka, kaszel, duszności (okres wylęgania się koronawirusa to najczęściej 5-6 dni, choć są sytuacje, że jest to 11, 12, a nawet 14 dni) trzeba natychmiast skontaktować się z sanepidem i lekarzem pierwszego kontaktu.
W takiej sytuacji o dalszym postępowaniu decyduje pracownik sanepidu lub lekarz rodzinny. Zapewne poleci nam zrobić test na koronawirusa, a jeśli będzie on dodatni skieruje nas na co najmniej 13 dniowa izolację. Oni też będą decydować o jej ewentualnym przedłużeniu lub zakończeniu.
Jeśli objawy są ciężkie zostaniemy skierowani do szpitala, a tam o dalszym postępowaniu z nami będą decydować lekarze.
