Choć święto to jest tak miłe, ma jednak dosyć tragiczne początki, bo wiąże się z walką o prawa kobiet, prawa wyborcze i protestami przeciwko złym warunkom pracy. Na początku obchodzone było w marcu, bez żadnej konkretnej daty, raz wypadało na początku miesiąca, to znów gdzieś w jego środku. Porządek ze sprawą zrobiła dopiero Rosja Radziecka, ustanawiając Międzynarodowy Dzień Kobiet właśnie 8 marca. A stało się dzięki kobietom, które 8 marca 1917 roku wyszły na ulicę, domagając się chleba i pokoju, bo I wojna światowa trwała w najlepsze. Lenin, w uznaniu zasług kobiet, przypisał im właśnie ten dzień do świętowania.
Dziś Dzień Kobiet jest dniem oficjalnie uznanym w wielu krajach na całym świecie.Tego dnia mężczyźni - mężowie, ojcowie, bracia, krewni, współpracownicy, uczniowie - wręczają znajomym kobietom drobne upominki. W niektórych krajach kobiety zbierają się razem i świętują na imprezach - tylko dla pań!
W Polsce święto kobiet stało się popularne dopiero za komuny. Kobiety tego dnia paradowały z goździkami lub tulipanami, a już w szkołach i zakładach pracy święto to obchodzono obowiązkowo. I całe szczęście, bo było dobrą okazją, żeby uzupełnić trochę zapasy, więc kobiety z radością przyjmowały tego dnia prezenty w formie rajstop, mydła czy kawy. Oczywiście, świętowanie świętowaniem, a kobiety w tamtym ustroju nie mogły pozwolić sobie na leniuchowanie, stąd obchodziły swój dzień, zostając na przykład przodownikami pracy, czyli pracując dużo ponad normę. Takie to było święto...!
Kobiety są z Wenus
Jakby nie patrzeć, kobiety są ciekawymi stworzeniami. A nawet nie trzeba patrzeć, wystarczy je posłuchać. Kobiety wypowiadają dziennie około 20 tysięcy słów. Przeciętnie, czyli te najbardziej gadatliwe, muszą nadawać właściwie przez cały czas. Dla porównania, przeciętny mężczyzna używa tylko 7 tysięcy słów na dzień. Nie tylko w gębie kobiety są mocniejsze niż mężczyźni. Uśmiechają się również o wiele częściej, bo 62 razy na dzień. Mężczyźni podejmują ten wysiłek tylko 8 razy dziennie. Jeśli chodzi o płacz, to statystyki znów są bezlitosne, z przewagą po stronie kobiet. Kobiety płaczą od 30 do 64 razy w roku. Dla porównania: mężczyznom zdarza się to maksymalnie do 6 razy w roku. Bycie kobietą ma też swoje konsekwencje zdrowotne. Jeśli weźmie się pod uwagę, ile kobieta w życiu kupuje szminek oraz średnią trwałość pomadki do ust, wychodzi na to, że panie w ciągu życia zlizują lub zjadają razem z posiłkami blisko 2 kilogramy tego kosmetyku.
Kobiety są też stworzeniami o wiele bardziej od mężczyzn zajętymi. Według statystyk, w ciągu swojego życia przez cały jeden rok zastanawiają się, co na siebie włożyć. Nic w sumie dziwnego, skoro przez dwa lata biegają po sklepach, żeby uzupełnić czymś garderobę, sześć razy dziennie myślą o swoim wyglądzie, a na spoglądanie w lustro poświęcają 5 dni w roku. Na sprzątaniu mija im 2,5 roku w ciągu życia, przez 3 lata stoją przy garach, przez 5 lat rozmawiają przez telefon... Ale najwięcej czasu, prawie 1/4 życia, kobiety poświęcają na... diety. Przez siedemnaście lat testują różne diety, walczą z kilogramami i liczą kalorie! Nic dziwnego więc, że zasługują na swój własny dzień... Na szczęście, kobiety mają na te wszystkie zajęcia trochę więcej czasu niż mężczyźni, żyją przeciętnie o dwa lata dłużej.
Kobieta vs mężczyzna
Choć może wydawać się to dziwne, to kobiety są psychicznie silniejszą płcią. Choć stereotypowo wydaje się, że kobieta to ta rozpaczająca i histeryzująca, a mężczyźnie nie płaczą, to jednak w rzeczywistości kobiety, kiedy mają problemy, znoszą je o wiele lepiej. A dzieje się tak dlatego, że od najmłodszych lat prowadzą bardziej towarzyskie życie niż przeciwna płeć. Kobiety generalnie mają nie tylko wiele przyjaciółek, ale także utrzymują bliższe relacje z rodziną. Ponadto o swoich problemach wolą rozmawiać, co pozwala zrzucić spory ciężar z serca. Z kolei spora liczba mężczyzn topi smutki w alkoholu czy narkotykach.
Nie jest to oczywiście jedyna różnica. Z tych ciekawszych, dotyczących garderoby - kiedy kobieta się ubiera, najpierw zakłada bluzkę, a dopiero potem spodnie - mężczyźni na odwrót. Kobiety mają guziki po przeciwnej stronie niż mężczyźni, bo kiedyś były ubierane przez służące. Przynajmniej te bogatsze panie. W ten sposób praca biednych pokojówek była łatwiejsza. Żadnej kobiety też nie przyłapano, by zdejmowała koszulkę, ciągnąc ją za kołnierz, co praktykują mężczyźni.
Kiedy kobieta ziewa, kulturalnie zasłania dłonią usta. Mężczyzna - jeśli już o tym pomyśli - to zasłania je pięścią. Kobiety widzą - i potrafią nazwać setki kolorów. Mężczyźni znają ich może ze sześć. Kiedy poprosić kobietę i mężczyznę, żeby pokazali dłonie, to kobieta pokaże ją tak, by widać było manicure i pierścionki. Mężczyzna natomiast tak, by widać było odciski od ciężkiej pracy... Nawet w lustrze widzimy się inaczej. Mężczyźni bez trudu postrzegają siebie jako bardzo atrakcyjnych, podczas gdy kobieta zauważy każdą zmarszczkę.
Praca, dom, dzieci, rozmyślanie o wyglądzie, plotkowanie, gotowanie, sprzątanie i setki innych rzeczy - tym kobiety zajmują się na co dzień, bo w radzeniu sobie z wieloma rzeczami naraz też są lepsze od mężczyzn. Więc taki jeden dzień specjalnie dla kobiet to naprawdę i tak za mało...
