Dawid Pietrzkiewicz
Dawid Pietrzkiewicz urodził się 9 lutego 1988 roku. Jest wychowankiem LKS Długie, z którego w wieku 16 lat przeniósł się do Stali Sanok. Tam grał przez trzy sezony na poziomie III i IV ligi. Przez ten okres zdążył wraz z kolegami z zespołu awansować do 1/8 finału Pucharu Polski, eliminując po drodze faworyzowaną Legię Warszawa.Dobre występy w bramce zaowocowały transferem do innego stołecznego klubu Polonii. Został tam zmiennikiem Radosława Majdana i podnosił swoje umiejętności pod okiem byłego reprezentanta Polski Jarosława Bako. W barwach “Czarnych Koszul’ doczekał się debiutu w II lidze. Występował też w rozgrywkach Pucharu Polski, Pucharu Ekstraklasy oraz Młodej Ekstraklasy.
Na początku 2009 roku wrócił do Stali Sanok i ponownie miał okazję wystąpić przeciwko warszawskiej Legii. Miało to miejsce na etapie 1/4 finału Pucharu Polski. Tym razem górą był zespół ze stolicy, ale musiał się trochę namęczyć, żeby wyeliminować niżej notowanego rywala.
Wraz z nowym sezonem podpisał kontrakt z Banikiem Ostrawa. Nie potrafił jednak przebić się do podstawowego składu, dlatego po roku został wypożyczony do NK Primorje, w którym występował do stycznia 2011 roku. W lidze słoweńskiej rozegrał 10 spotkań. Następnie wrócił do Banika i tym razem wywalczył sobie miejsce między słupkami.
Jeśli kogoś interesuje, jak te kluby radzą sobie obecnie, to z pomocą może przyjść Fortuna kod promocyjny. Dokonując rejestracji w serwisie, uzyskujemy dostęp do wyników na żywo oraz licznych statystyk. Nie można również zapomnieć, aby sprawdzić jaki jest Fortuna kod promocyjny. Dodatkowo każdy pełnoletni użytkownik otrzyma od firmy Fortuna bonus powitalny.
W połowie 2012 roku wyjechał do Azerbejdżanu, gdzie został zawodnikiem Simurq Zaqatala. Następnie przez cztery lata reprezentował barwy Qəbələ FK. Do Polski powrócił w sierpniu 2017 roku i związał się z Sandecją Nowy Sącz. Później na krótko wylądował w Rakowie Częstochowa i Stali Stalowa Wola. Obecnie pozostaje bez klubu.
Orest Lenczyk
W Sanoku przyszedł też na świat jeden z najlepszych polskich trenerów Orest Lenczyk. Miało to miejsce 28 grudnia 1942 roku. Pochodzi z bardzo wykształconej rodziny. Jego ojciec był uznanym nauczycielem matematyki, fizyki i astronomii, a rodzeństwo kształciło się w zakresie medycyny.Młody Orest wybrał jednak zupełnie inny kierunek. Po ukończeniu Męskiego Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku kontynuował naukę w Studium Nauczycielskim Wychowania Fizycznego w Gdańsku, a następnie rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, gdzie udało mu się uzyskać tytuł magistra.
Zanim jednak do tego doszło, próbował swoich sił jako piłkarz. Jego pierwszym klubem była miejscowa Sanoczanka, która z czasem przekształciła się w Stal. Następnie reprezentował barwy takich klubów, jak: Stomil Poznań, Ślęza Wrocław i Moto Jelcz Oława. Jego karierę przerwała dość poważna kontuzja kolana.
Lenczyk nie odszedł jednak od futbolu. Od 1970 roku rozpoczął pracę jako trener. Pierwszym klubem, jaki prowadził, były Karpaty Krosno. Następnie na krótko zawitał do Stali Rzeszów, Siarki Tarnobrzeg i Stali Rzeszów. W 1975 roku trafił do Wisły Kraków, gdzie początkowo był asystentem. Dwa lata później objął stanowisko pierwszego trenera “Białej Gwiazdy” i z miejsca doprowadził drużynę do tytułu mistrza Polski. Sukces ten powtórzył w 2001 roku.
Na swoim koncie ma też m.in. mistrzostwo oraz wicemistrzostwo zdobyte jako trener Śląska Wrocław, wicemistrzostwo Polski z GKS-em Bełchatów, Superpuchar Polski z GKS-em Katowice i Śląskiem oraz brązowy medal mistrzostw Polski ze Śląskiem i Ruchem Chorzów. Przez całą swoją karierę słynął z tzw. “twardej ręki” oraz barwnych wypowiedzi.
Katarzyna Bachleda-Curuś (Wójcika)
Katarzyna Wójcicka urodziła się 1 stycznia 1980 roku. Przez całe dzieciństwo związana była z Sanokiem. Uczęszczała tu zarówno do Szkoły Podstawowej nr 4, jak i I Liceum Ogólnokształcącego im. KEN. Dopiero na studia wyjechała do Warszawy, gdzie kształciła się na Akademii Wychowania Fizycznego.Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1994 roku pod okiem Marka Drwięgi - trenera SKŁ Górnik Sanok. Barwy tego klubu reprezentowała przez 9 lat, zdobywając w tym czasie 74 medale. Wszystkie w łyżwiarstwie szybkim, bo taką dyscyplinę sobie umiłowała.
Swój największy sukces odniosła w 2014 roku podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi. Wraz z koleżankami z drużyny zdobyła wtedy srebrny medal. W swojej kolekcji ma też olimpijski medal koloru brązowego (Vancouver 2010) oraz srebrny medal na mistrzostwach świata (Soczi 2013). Karierę zakończyła pod koniec 2018 roku. Prywatnie jej mężem jest Jakub Bachleda-Curuś, z którym ma dwójkę dzieci.
