Jerzy Dębicki urodził się 27 grudnia 1929 r. w Mielcu. Należał do szkolnej drużyny zuchowej ZHP. W czasie okupacji hitlerowskiej uczył się w szkole powszechnej i na tajnych kompletach z zakresu przedmiotów zabronionych, a następnie I i II klasy gimnazjalnej. W 1948 r. ukończył Gimnazjum i Liceum im. S. Konarskiego w Mielcu. W latach 1948-1951 studiował na Wydziale Komunikacji (Oddział Pojazdów Mechanicznych i Ciągników) Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie.
W okresie nauki należał do harcerstwa. Od VIII 1940 r. do I 1945 r. był harcerzem Szarych Szeregów AK – Drużyny im. J. Wiśniowieckiego, a od I 1945 r. do XI 1951 r. – Tajnej Niepodległościowej Drużyny Harcerskiej im. J. Wiśniowieckiego, występującej też pod nazwą WiS (Wolność i Sprawiedliwość).
W listopadzie 1951 r. został aresztowany i skazany na 12 lat więzienia za przynależność i działalność w tajnych organizacjach niepodległościowych. Od V 1953 r. do V 1956 r. pracował w więziennym Przedsiębiorstwie Remontu Samochodów w Sztumie, a od VI 1956 r. do XII 1956 r., jako więzień, w Biurze Projektów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Nr 1 w Warszawie. W okresie „odwilży” w grudniu 1956 r. został uwolniony.
W 1957 r. ukończył studia wyższe na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej i otrzymał tytuł inżyniera. Od IV 1957 r. do XII 1982 r. pracował w WSK i OBR SK Mielec w służbach konstrukcyjno-badawczych, m.in. na stanowiskach: kierownika sekcji konstruktorskiej nadwozia samochodu „Mikrus”, kierownika sekcji konstruktorskiej i konstruktora prowadzącego samochodów chłodni, kierownika sekcji konstruktorskiej i konstruktora prowadzącego telewizyjnych wozów transmisyjnych oraz kierownika sekcji badań i konstrukcji rozwojowych silników wysokoprężnych.
Ponadto w latach 1960-1969 był wykładowcą Ośrodka Szkolenia Kierowców LOK w Mielcu oraz w latach 1961-1963 nauczycielem przedmiotów zawodowych w Technikum Mechanicznym Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego w Mielcu. Od 1 I 1983 r. przebywał na emeryturze.
Zaistniała po 1989 r. nowa sytuacja polityczna umożliwiła reaktywowanie księgarskich tradycji rodzinnych. Wraz z żoną Ireną (ekonomistką z wykształcenia, która była siłą motoryczną wielu rodzinnych przedsięwzięć) oraz synem Pawłem podjął trud wznowienia działalności księgarni, zabranej bezprawnie w 1950 r. Eugeniuszowi Dębickiemu. W wyniku dużego nakładu pracy i zaangażowaniu rodzinnych środków finansowych w grudniu 1992 r. doprowadził do restytuowania firmy pod nazwą „Księgarnia Dębickich” SC, pomyślanej jako przedsiębiorstwo rodzinne, przechodzące z pokolenia na pokolenie.
Awansowany na stopień kapitana Wojska Polskiego. Pełni funkcję prezesa Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Mielcu. Odznaczony m.in. Krzyżem z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości oraz Krzyżem Oficerskim OOP.
