Grzegorz Maj - był dziennikarzem, właścicielem portalu W Cieniu Jupiterów oraz współpracownikiem Telewizji Trwam i Radia Maryja. Grzegorz zmarł 30 października po długiej walce z chorobą.
Grzegorz Maj urodził się 8 listopada 1964 roku. Był człowiekiem pełnym pasji, którą odnalazł w dziennikarstwie. Mówił o sobie, że jest pasjonatem mediów, i swoje zainteresowanie pracą reporterską z powodzeniem łączył z tematyką turystyki i wydarzeń kulturalnych. Często bywał obecny na licznych imprezach plenerowych, takich jak festiwal Pol`and`Rock, organizowany przez Jurka Owsiaka. Przez kilka lat redakcja Korso Mieleckie miała okazję współpracować z Grzegorzem Majem. Aktywnie wspierał naszą redakcję przy organizacji lokalnych debat przedwyborczych oraz wydarzeń, takich jak gala 29. edycji Plebiscytu Sportowca Roku.
Jan Rolle - 8 listopada, w wieku 98 lat, zmarł Jan Rolle, wieloletni dyrektor szkoły w Dulczy Wielkiej, zasłużony pedagog i działacz społeczny. Jan Rolle urodził się w 1926 roku w Stryju, obecnie leżącym na terenie Ukrainy. Tam ukończył szkołę powszechną oraz dwie klasy gimnazjum. W czasie wojny, zmuszony do opuszczenia rodzinnych stron, przybył do Chorzelowa. Ukończył kurs pedagogiczny w Mielcu i w 1947 roku podjął pracę nauczyciela w Szkole Podstawowej w Dulczy Wielkiej. Cztery lata później objął stanowisko kierownika tej szkoły, a od 1975 roku aż do przejścia na emeryturę w 1990 roku był jej dyrektorem.
Jednym z jego największych osiągnięć było doprowadzenie do budowy nowego budynku szkoły w Dulczy Wielkiej. Dzięki jego staraniom w 1964 roku udało się uzyskać zgodę władz na realizację tej inwestycji w ramach programu "Tysiąc Szkół na Tysiąclecie". Już w roku szkolnym 1966/67 uczniowie rozpoczęli naukę w nowoczesnym, w pełni wyposażonym budynku, który posiadał jedyną w gminie salę gimnastyczną. Jan Rolle nie ograniczał się tylko do pracy w szkole; aktywnie działał na rzecz rozwoju całej społeczności Dulczy Wielkiej. Był inicjatorem elektryfikacji wsi w latach 1967-1970. Z jego inicjatywy zbudowano również drogę. Założył kółko rolnicze. Jako radny Powiatowej Rady Narodowej w Mielcu, a później Miejsko-Gminnej Rady Narodowej w Radomyślu Wielkim, Rolle przez wiele lat reprezentował interesy mieszkańców swojej społeczności. W uznaniu jego wieloletniego zaangażowania i osiągnięć na rzecz edukacji oraz społeczności lokalnej, Jan Rolle został odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi.
Jan Chlost - zasłużony działacz społeczny i samorządowy, który od 1986 roku przez cztery kolejne kadencje pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Gminy Mielec. Urodził się w 1931 roku w Ziempniowie. Po ukończeniu szkoły powszechnej wyjechał na Ziemie Odzyskane, gdzie pracował w Dolnośląskich Zakładach Metalurgicznych w Małomicach i równocześnie kształcił się w tamtejszej szkole zawodowej. Po odbyciu służby wojskowej w Szkole Podoficerskiej w Bydgoszczy wrócił w rodzinne strony, podejmując pracę w WSK Mielec.
Przez wiele lat angażował się w działania na rzecz Woli Mieleckiej. Był przewodniczącym komitetów zajmujących się kluczowymi inwestycjami: gazyfikacją, kanalizacją oraz budową sali gimnastycznej przy szkole podstawowej. W latach 2000-2012 pełnił również funkcję przewodniczącego Rady Wielobranżowej Spółdzielni Rzemieślniczej w Mielcu oraz działał na rzecz Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska". Za swoje zasługi uhonorowany wieloma wyróżnieniami. Wyróżniony został m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego "Za Zasługi dla Rzemiosła Polskiego", Złotym Medalem "Za Zasługi dla Pożarnictwa", Honorową Odznaką Rzemiosła, Odznaką "Zasłużony Działacz LZS" i Złotą Honorową Odznaką LZS. Odszedł 10 listopada 2024 roku.
Stanisław Szęszoł - znany mielecki artysta - rzeźbiarz. Urodził się w 1938 r. w Rudzie. W 1956 r. ukończył szkołę zawodową ze specjalnością wiertacz szybów, a następnie w latach 1956-1964 pracował jako wiertacz w Krakowskim Przedsiębiorstwie Geologicznym. W 1964 r. przeszedł do pracy w WSK Mielec.
Od lat dziecięcych zajmował się rzeźbieniem, wykonując szopki noworoczne. W późniejszych latach najchętniej rzeźbił ludowe świątki, postacie z życia religijnego i krzyże, a ponadto ludzi przy pracy i tym tematom poświęcał najwięcej czasu. Wykonał na zamówienie 14 rzeźb postaci do jednej z szopek w Watykanie. W 1981 r. był współzałożycielem Klubu Środowisk Twórczych przy Towarzystwie Miłośników Ziemi Mieleckiej im. W. Szafera w Mielcu. Był także członkiem Stowarzyszenia Twórców Kultury im. Stanisławskiego przy Samorządowym Centrum Kultury w Mielcu.
Jego prace o tematyce religijnej umieszczone są w kościołach, m.in. w Chicago i Ostrowach Baranowskich oraz w Mielcu – krzyż przy kościele dolnym Ducha Świętego i figura Matki Bożej (Róża Duchowna) w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Odrestaurował też mocno podniszczone drewniane rzeźby świętych w kościele św. Mateusza. Rzeźby o tematyce świeckiej znajdują się w licznych muzeach, m.in. w Mielcu, Toruniu, Łęczycy, Rzeszowie i Kolbuszowej, a także w licznych zbiorach prywatnych w kraju i poza jego granicami. Wyróżniony m.in.: Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury", Złotą Odznaką Jubileuszową z okazji 40 –lecia TMZM, Odznaką "Zasłużony dla Kultury Narodowej" i Nagrodą "ALBERTUS". Zmarł 23 listopada w wieku 86 lat.
Jacek Krzysztof Danel - wybitny mielecki historyk, publicysta oraz wieloletni redaktor naczelny tygodnika "Korso". Urodził się w 1961 roku w Mielcu. Jacek Danel ukończył Średnie Studium Administracyjno-Prawne przy Liceum Ekonomicznym w Mielcu. Wkrótce rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Swoją pasję do historii kontynuował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w 2005 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych. Pierwsze kroki zawodowe stawiał w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego PZL-Mielec, gdzie pracował jako robotnik fizyczny w różnych działach od 1982 roku. W trudnym okresie PRL-u, z powodu działalności antysocjalistycznej, był zmuszony do przerw w zatrudnieniu. Od 1991 roku związał się z dziennikarstwem, pracując jako redaktor w "Głosie Mieleckim", a następnie jako korespondent "Tygodnika Mieleckiego Korso". W 1996 roku objął funkcję redaktora naczelnego "Korso", którą pełnił z pełnym zaangażowaniem do 2002 roku.
Po wyborach samorządowych w 1990 r. wystąpił z Komitetu Obywatelskiego. W latach 1989–1990 współorganizował Radio "Solidarność" i "Głos Solidarności" w WSK PZL-Mielec. W 1990 r. współorganizował Komitet Wyborczy Tadeusza Mazowieckiego w Mielcu. W grudniu 1992 r. zajął się reaktywowaniem Polskiej Partii Socjalistycznej w Mielcu i w latach 1993-1994 był przewodniczącym Komitetu Rejonowego PPS w Mielcu. W 1994 r. wystąpił z PPS. Był sygnatariuszem Porozumienia Mieleckiej Prawicy w dniu 13 XII 1995 r. Współpracował z Porozumieniem Mieleckiej Prawicy do grudnia 1996 r. Wycofał się ostatecznie z działalności politycznej po przyjęciu funkcji redaktora naczelnego "Korso". Po odejściu z "Korso" pracował m.in. w Bibliotece Miejskiej SCK oraz jako nauczyciel historii w liceum w Gorzowie Wielkopolskim. Od 2005 roku związał się z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Zamościu, gdzie wykładał politologię i polonistykę. Był autorem licznych publikacji prasowych i naukowych.
Józef Dul - długoletni sołtys wsi Kębłów. Funkcję tę sprawował przez 17 lat, od 2007 roku. Józef Dul był nie tylko gospodarzem, ale również inicjatorem wielu działań, które przyniosły wymierne korzyści mieszkańcom Kębłowa. Dzięki jego pracy i determinacji zrealizowano liczne inwestycje infrastrukturalne oraz projekty społeczne i kulturalne integrujące mieszkańców. Jego starania zyskały uznanie nie tylko w Kębłowie. W 2019 roku został uhonorowany prestiżowym tytułem "Sołtysa Roku". Zmarł 12 grudnia 2024 roku.
Teofil Lenartowicz - autor szeregu artykułów na temat mieleckiego lotnictwa, przez wiele lat współpracował z Tygodnikiem Regionalnym "Korso". Urodził się w 1928 roku w Katowicach. Jego losy na stałe związały się z Przecławiem, do którego rodzina przeniosła się w 1938 roku. Pierwsze kroki w karierze stawiał jako listonosz oraz pracownik Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska". Wkrótce jednak jego zainteresowania techniczne skierowały go w stronę telekomunikacji i lotnictwa. Po ukończeniu Technikum Telekomunikacyjnego w Warszawie i uzyskaniu tzw. małej matury, podjął pracę w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego jako starszy technik. Niedługo potem związał się z Wytwórnią Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu, gdzie przez dekady realizował swoje zawodowe powołanie. Praca w mieleckiej wytwórni uczyniła z Teofila Lenartowicza eksperta w dziedzinie urządzeń radiolokacyjnych i serwisowania samolotów, takich jak Lim 5 i Lim 5P. Jego umiejętności były doceniane nie tylko w Polsce, ale również za granicą – Lenartowicz pracował na placówkach serwisowych w Indonezji, Indiach, Egipcie, Sudanie, Algierii i wielu innych krajach. W latach 70. i 80. brał udział w realizacji międzynarodowych kontraktów lotniczych, a także przekazywał samoloty AN-2 radzieckim ekipom we Lwowie. Po przejściu na emeryturę w 1983 roku zamieszkał we Wrocławiu, jednak nigdy nie stracił więzi z ziemią mielecką. Był honorowym członkiem Aeroklubu Mieleckiego oraz Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej. Angażował się w dokumentowanie historii mieleckiego lotnictwa. Za swoje zasługi Teofil Lenartowicz został uhonorowany m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł 20 grudnia 2024 roku, w wieku 96 lat.
Edward Żyrkowski - założyciel i pierwszy prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej, inicjator powstania Klubu Środowisk Twórczych TMZM, a także inicjator powstania Towarzystwa Śpiewaczego Melodia w Mielcu. Urodził się w 1929 roku w Żyrakowie. W 1955 roku został zatrudniony w Prokuraturze Powiatowej w Mielcu i pracował na stanowiskach: aplikanta, asesora, podprokuratora, wiceprokuratora i prokuratora. W 1994 r. został powołany na stanowisko prokuratora Prokuratury Wojewódzkiej w Rzeszowie. Wiele czasu poświęcał działalności politycznej i społecznej, zwłaszcza w dziedzinie kultury. Uczestniczył w założeniu Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej w Mielcu i został jego pierwszym prezesem. W 1981 roku zainicjował powstanie Klubu Środowisk Twórczych TMZM, był jego pierwszym przewodniczącym i współorganizatorem szeregu form działalności. Był również współzałożycielem w 1984r. Towarzystwa Śpiewaczego Melodia. W latach 80. ub. wieku pełnił funkcję redaktora naczelnego pisma MK SD w Mielcu "Nad Wisłoką". Wyróżniony m.in: Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, Medalem 40-lecia SD, Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury", Honorową Odznaką Rzemiosła oraz Honorową Nagrodą "Albertus". Zmarł 31 grudnia 2024 r.
Kazimierz Kozioł - wieloletni pracownik Domu Kultury w Mielcu. Urodził się w 1955 r. w Mielcu. Od wczesnej młodości grał w zespołach muzycznych na różnych instrumentach, głównie klawiszowych. Uzyskał uprawnienia zawodowe instruktora – muzyka kategorii I i uprawnienia muzyka estradowego kategorii II. Od 1974 r. był kierownikiem zespołu "Format" przy Mieleckim Przedsiębiorstwie Budowlanym w Mielcu. Był też członkiem zespołu muzycznego "Melex" Robotniczego Centrum Kultury w Mielcu. Od 1979 r. pracował w Domu Kultury (RCK, MOK, SCK) jako instruktor – akompaniator wielu zespołów artystycznych, głównie dziecięcych i młodzieżowych, w tym m.in. "Feniks", "Tęczowa Gromada", "Abrakadabra", "Ziemia Mielecka". Zasiadał w jury konkursów muzycznych organizowanych przez Dom Kultury SCK, wielokrotnie oprawiał muzycznie Narodowe Czytanie organizowane przez Miejską Bibliotekę Publiczną SCK. Zmarł 8 stycznia 2025 roku, w wieku 69 lat.
Jan Stec - jeden z najbardziej zasłużonych mieszkańców Dębiaków. Przez 50 lat, od 1973 do 2023 roku, pełnił nieprzerwanie funkcję sołtysa tej miejscowości. Był także założycielem i prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Dębiakach (od 1972 roku) oraz Ludowego Klubu Sportowego. Urodził się 24 grudnia 1938 roku w Ostrowach Baranowskich. Po ślubie z Heleną Lewicką w 1958 roku zamieszkał w Dębiakach, gdzie wspólnie z żoną spędził ponad 66 lat. Był ojcem trzech synów i córki, która poświęciła życie służbie zakonnej. Przez lata swojej działalności Jan Stec wykazał się niezwykłym zaangażowaniem w sprawy sołectwa. Z jego inicjatywy w miejscowości zrealizowano wiele kluczowych inwestycji, m.in.: budowę i modernizację domu strażaka, budowę nowej szkoły, która obecnie pełni funkcję Dziennego Domu Opieki dla seniorów, oraz rozwój infrastruktury drogowej i oświetlenia. Dzięki jego staraniom jednostka OSP została wyposażona w nowy wóz strażacki. Zmarł 13 stycznia 2025 roku.
Tomasz Skirecki - wybitny lekarz, naukowiec oraz kierownik Zakładu Immunologii Translacyjnej i Eksperymentalnej Intensywnej Terapii w Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie. Odszedł po krótkie walce z chorobą nowotworową. Urodził się i dorastał w Mielcu. Tu ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika. Był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, co otworzyło mu drzwi do rozwoju naukowego. Po ukończeniu liceum podjął studia na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, które ukończył w 2012 roku, uzyskując dyplom lekarza. Już trzy lata później, w 2015 roku, obronił doktorat w Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, a w 2021 roku uzyskał habilitację w dziedzinie nauk medycznych. Jego badania skupiały się przede wszystkim na immunopatogenezie sepsy. Przez całą swoją karierę łączył działalność naukową z praktyką lekarską. Pracował jako anestezjolog w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym CMKP w Warszawie. Zmarł w wieku 37 lat.
ks. Józef Makowski - emerytowany proboszcz parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Gorlicach – Gliniku Mariampolskim. Jako wikariusz posługiwał w Gawłuszowicach. Urodził się 16 marca 1949 roku w Borzęcinie Górnym. W 1974 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Jerzego Ablewicza w tarnowskiej katedrze. Swoją kapłańską drogę rozpoczął jako wikariusz w parafii Gawłuszowice (1974–1976), a następnie posługiwał w parafii Narodzenia NMP w Gorlicach. W 1981 roku objął posługę rektora kościoła w Ropicy Polskiej, by rok później zostać proboszczem tamtejszej parafii. W latach 1994–2009 pełnił funkcję proboszcza parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Gorlicach – Gliniku. Po przejściu na emeryturę w 2009 roku pozostał w Gorlicach jako kapelan Domu Pomocy Społecznej. Zmarł 21 stycznia 2025 r., w wieku 76 lat
ks. Stanisław Chudy - wieloletni duszpasterz w parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu. Urodził się w 1938 roku w Jodłowej. Przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza w 1963 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w następujących parafiach: Przyszowa, Nowy Sącz – św. Małgorzaty, Mielec – św. Mateusza, Dobra i Mielec – Matki Bożej Nieustającej Pomocy (od 1 października 1977 roku do 31 sierpnia 2003 roku). W latach 2003 – 2016 był rezydentem w parafii pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu. Od 2016 roku mieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie.
Alicja Rajchel – ceniona nauczycielka matematyki, wychowawczyni i bibliotekarka Zespołu Szkół im. prof. Janusza Groszkowskiego. Jej wielką pasją było nauczanie matematyki – pod jej skrzydłami wyrosło wielu laureatów olimpiad przedmiotowych. Oprócz pracy jako nauczycielka matematyki, w ostatnich latach poświęciła się pracy w szkolnej bibliotece, gdzie z entuzjazmem organizowała wydarzenia czytelnicze, konkursy i projekty edukacyjne, zaszczepiając w młodzieży miłość do literatury. Jej zaangażowanie wielokrotnie doceniano Nagrodami Dyrektora Szkoły. Zmarła 1 lutego po długiej chorobie.
ks. Józef Stala – pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, były prodziekan do spraw nauki, rozwoju i współpracy zagranicznej Wydziału Teologicznego Sekcja w Tarnowie oraz były prorektor ds. nauki i współpracy międzynarodowej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Urodził się 6 grudnia 1966 roku w Mielcu. Pochodził z parafii Borowa k. Mielca. Przyjął święcenia kapłańskie przez posługę biskupa tarnowskiego Józefa Życińskiego w dniu 25 maja 1991 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Bolesław i Nowy Sącz – św. Kazimierza. W latach 1993 – 1998 odbył studia specjalistyczne na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, które zwieńczył tytułem doktora nauk teologicznych. W 2005 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk teologicznych. W 2008 roku Rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie powierzył mu stanowisko profesora nadzwyczajnego w tejże uczelni. W 2011 roku otrzymał tytuł profesora nauk teologicznych. Był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Instytutu Teologicznego w Tarnowie, a później Wydziału Teologicznego Sekcja w Tarnowie oraz Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Zmarł 6 lutego.
ks. Jerzy Pawlak - były proboszcz parafii Łączki Brzeskie i parafii Kicznia. Urodził się w 1942 roku w Cyrance. Pochodził z parafii pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu. Przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza w dniu 29 maja 1966 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w następujących parafiach: Grybów, Szczepanów, Limanowa, Krynica - Zdrój – Wniebowzięcia NMP, Tylmanowa, Żabno, Góra Ropczycka i Pleśna. W dniu 17 listopada 1984 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem Matki Bożej Królowej i św. Judy Tadeusza Apostoła w Łączkach Brzeskich. W 1991 roku otrzymał nominację na urząd proboszcza parafii pod wezwaniem św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kiczni. Urząd proboszcza pełnił do1993 roku. Zmarł 9 lutego.
Anna Kempińska - jej całe życie zawodowe było nierozerwalnie związane z mieleckimi instytucjami kultury. Urodziła się na Kresach Wschodnich, w województwie tarnopolskim. Po zakończeniu II wojny światowej jej rodzina, w ramach repatriacji, przeniosła się najpierw do Przemyśla, a następnie osiedliła się w Wojsławiu koło Mielca. To właśnie z Mielcem Anna Kempińska związała swoje dalsze życie. W 1966 roku rozpoczęła pracę jako bibliotekarka w Liceum Pedagogicznym. Trzy lata później dołączyła do zespołu Zakładowego Domu Kultury, który później funkcjonował jako Robotnicze Centrum Kultury, a następnie Samorządowe Centrum Kultury. W instytucji tej pracowała nieprzerwanie do 2004 roku, pełniąc funkcję instruktora kulturalno-wychowawczego. Przez wiele lat była również kierownikiem działu organizacji imprez.
ks. Waldemar Cieśla - były proboszcz parafii pw. Ducha Świętego w Sufczynie. Posługiwał również w Przecławiu. Urodził się w 1974 roku w Bieczu. Otrzymał święcenia kapłańskie w 1999 roku z rąk biskupa tarnowskiego Wiktora Skworca. Przez lata pełnił posługę wikariusza w różnych parafiach diecezji tarnowskiej: Mogilno, Nowy Sącz – św. Kazimierza, Przecław (2005–2010), Brzesko – NMP Matki Kościoła i św. Jakuba Apostoła, Grobla. W 2021 roku powierzono mu funkcję proboszcza parafii pw. Ducha Świętego w Sufczynie. Posługę tę pełnił do sierpnia 2024 roku, po czym zamieszkał w parafii Poręba Radlna, a następnie jako rezydent w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej. Zmarł 11 marca.
Ryszard Majdański - lekarz weterynarii, były radny i wiceprzewodniczący Rady Miejskiej w Radomyślu Wielkim, radny powiatowy, społecznik oraz poeta. Urodził się 14 listopada 1950 roku w Majdanie Nepryskim, powiecie biłgorajskim. Swoją drogę zawodową związał z weterynarią, kończąc studia na Wydziale Weterynaryjnym Akademii Rolniczej w Lublinie w 1977 roku. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Państwowych Zakładach Lecznictwa Zwierząt w Radomyślu Wielkim, obejmując kolejno stanowiska ordynatora, specjalisty ds. drobiu, a następnie kierownika. W Radomyślu Wielkim osiadł na stałe, związał się z miastem i jego mieszkańcami. Obok praktyki weterynaryjnej, którą prowadził jako właściciel przychodni "Aves", Ryszard Majdański aktywnie angażował się w życie społeczne i samorządowe. Przez dwie kadencje, w latach 1994–1998 i 1998–2002, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Miejskiej w Radomyślu Wielkim, był również radnym powiatowym w Mielcu. Działał jako wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Radomyskiej. Jego wielką pasją była również poezja.
Dariusz Gil – wieloletni pracownik MOSiR Mielec, ceniony instruktor pływania, wybitny sportowiec. Jako reprezentant Polski brał udział w Mistrzostwach Świata w Berlinie oraz Uniwersjadzie w Bukareszcie. Wielokrotny medalista Mistrzostw Polski, zawodnik klubu FKS "Stal" Mielec, zapisał się w historii polskiego pływania jako pierwszy Polak, który przepłynął 400 metrów stylem dowolnym poniżej 4 minut oraz 1500 metrów w czasie poniżej 16 minut. Był mistrzem Polski i rekordzistą. Po zakończeniu kariery zawodniczej, Dariusz z ogromnym zaangażowaniem i pasją pracował jako instruktor pływania. Był również znany z działalności medialnej – jako prezenter Radia HIT z pasją relacjonował wydarzenia sportowe. Zmarł 21 kwietnia, w wieku 62 lat.
Andrzej Osnowski – jedna z najbardziej zasłużonych postaci życia publicznego Mielca. Wieloletni działacz "Solidarności", współtwórca samorządu miasta, pierwszy przewodniczący Rady Miejskiej po przemianach ustrojowych i poseł na Sejm RP. Urodził się w 1948 roku w Rzemieniu. Studiował historię na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie w 1972 roku uzyskał tytuł magistra. Już rok później rozpoczął pracę jako nauczyciel historii w II Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Mielcu, gdzie pracował aż do 2002 roku, ucząc także wiedzy o społeczeństwie. Przez lata przygotował wielu laureatów i finalistów olimpiad przedmiotowych. We wrześniu 1980 roku był jednym z założycieli oraz pierwszym przewodniczącym mieleckiego oddziału nauczycielskiego NSZZ "Solidarność". W 1981 roku uczestniczył jako delegat w I Krajowym Zjeździe "Solidarności". Po wprowadzeniu stanu wojennego był represjonowany. Mimo represji nie wycofał się z działalności – po ponownej rejestracji "Solidarności" w 1989 roku ponownie objął funkcję przewodniczącego mieleckiego środowiska nauczycielskiego. W 1990 roku, w wolnych wyborach samorządowych, z ramienia Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" został wybrany radnym Rady Miejskiej w Mielcu i objął funkcję przewodniczącego Rady – jako pierwszy po transformacji ustrojowej. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje – w latach 1990–1994 i 1994–1998. W wyborach parlamentarnych w 1997 roku, startując z listy Akcji Wyborczej Solidarność, uzyskał 13 923 głosy i został wybrany posłem na Sejm RP IV kadencji. Dzięki jego zaangażowaniu, wbrew wcześniejszym planom rządowym, do powiatu mieleckiego włączono gminy Padew Narodową, Radomyśl Wielki i Wadowice Górne. Po zakończeniu kadencji parlamentarnej nadal aktywnie uczestniczył w życiu publicznym. W 2002 i ponownie w 2010 roku został wybrany radnym Rady Powiatu Mieleckiego. Za swoją działalność Andrzej Osnowski został odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Wolności i Solidarności, Nagrodą Ministra Oświaty. Zmarł 17 maja 2025 roku, po ciężkiej chorobie. Miał 76 lat.
ks. Wiesław Pieja - proboszcz parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Okocimiu. Posługiwał w dwóch parafiach naszego powiatu. Urodził się w 1964 roku w Rzeszowie. Święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1989 roku z rąk arcybiskupa Jerzego Ablewicza. Posługę duszpasterską rozpoczął jako wikariusz w parafii w Czerminie, a następnie pracował w parafiach: Miłosierdzia Bożego w Dębicy, Przecławiu, św. Mikołaja w Bochni oraz św. Jadwigi w Dębicy. W roku 2007 został mianowany administratorem, a od 16 października 2008 roku proboszczem parafii Trójcy Przenajświętszej w Okocimiu, której duszpasterzem pozostał aż do swojej śmierci. Zmarł 16 maja, w wieku 61 lat.
Arkadiusz Leja – znany i ceniony kibica mieleckiego sportu. Arkadiusz Leja od lat związany był z Handball Stalą Mielec i ITA TOOLS Stal Mielec i uchodził za jednego z najbardziej oddanych sympatyków drużyn. Jego stała obecność na trybunach, niezależnie od miejsca rozgrywek czy wyniku spotkania, była dobrze znana zawodnikom, działaczom i innym kibicom. Wielokrotnie podkreślano jego zaangażowanie, pasję oraz wsparcie dla lokalnych inicjatyw sportowych.
Bronisław Tabaka - były sołtys Dulczy Małej. Urodził się w 1944 roku w miejscowości Jamy. Do Dulczy Małej przeprowadził się w młodości, kiedy to zawarł związek małżeński. Zawodowo związany był m.in. z Kółkiem Rolniczym w Radomyślu Wielkim, gdzie pracował jako kierowca ciągnika. Równolegle wraz z żoną prowadził gospodarstwo rolne. Był zapalonym pszczelarzem, a także miłośnikiem leśnych wędrówek i grzybobrania. Bliskie były mu także sprawy społeczne – jeszcze zanim został sołtysem, przez wiele lat aktywnie działał w Ochotniczej Straży Pożarnej w Dulczy Małej, pełniąc funkcję naczelnika przez trzy dekady. W latach 1998–2007 pełnił funkcję sołtysa Dulczy Małej. Najważniejszym celem jego działalności była modernizacja lokalnych dróg – zarówno gminnych, jak i powiatowych. W czasie jego kadencji wyremontowano także remizę strażacką. Zmarł 19 maja, miał 80 lat.
ks. Kazimierz Krużel - w wieku 66 lat zmarł ks. płk w stanie spoczynku Kazimierz Krużel – emerytowany kapelan Ordynariatu Polowego, związany z parafią w Padwi Narodowej. Urodził się 2 marca 1959 r. w Baranowie Sandomierskim. Święcenia kapłańskie przyjął 24 maja 1986 r. jako zakonnik michalita. Od 1991 r. był związany z duszpasterstwem wojskowym, a jego kapłańska droga prowadziła m.in. przez Szczecin, Legionowo, Radom, a także misję pokojową ONZ na Wzgórzach Golan w Syrii. Był nie tylko kapelanem żołnierzy, ale także dobrym pasterzem dla lokalnych społeczności, które ceniły go za spokój, otwartość i głęboką wiarę. W 2006 r. został członkiem Kapituły Katedry Polowej Wojska Polskiego – wyróżnienie to stanowiło ukoronowanie jego zaangażowania w służbę duszpasterską w mundurze.
Zuzanna Adamczak-Kiepiel - ceniona lekarka, pediatra, związana z mieleckim środowiskiem medycznym. Urodziła się 28 lipca 1936 roku w Winnicy koło Połańca, jako córka Mariana i Walerii z domu Machniak. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Klimontowie, gdzie w 1954 roku zdała maturę. Swoją dalszą edukację związała z Akademią Medyczną w Lublinie – dyplom lekarza medycyny uzyskała w 1960 roku. Zaraz po zakończeniu studiów rozpoczęła pracę w Szpitalu Powiatowym w Mielcu, z którym była zawodowo związana przez wiele lat. W 1967 roku zdobyła specjalizację z zakresu pediatrii w Szpitalu Wojewódzkim w Rzeszowie, a jej zawodowe zainteresowania i zaangażowanie skupiały się nieprzerwanie na zdrowiu najmłodszych pacjentów. Poza obowiązkami w szpitalu, dr Adamczak-Kiepiel przez wiele lat pełniła funkcję kierownika Poradni Dziecięcej w Przychodni Rejonowej nr 1 w Mielcu. Po przejściu na emeryturę w 1996 roku, nie zrezygnowała całkowicie z praktyki – nadal przyjmowała małych pacjentów w ramach prywatnego gabinetu, odpowiadając na potrzeby lokalnej społeczności. Była aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego. Zmarła 26 maja.
Włodzimierz Kłaczyński – wybitny lekarz weterynarii, ceniony pisarz i zasłużony mieszkaniec Mielca. Urodził się w 1933 roku w Żywcu. W 1935 roku jego rodzina przeniosła się do Mielca, z którym związał większość swojego życia. Podjął studia na Wydziale Weterynarii UMCS – WSR w Lublinie, które ukończył w 1957 roku, uzyskując tytuł lekarza weterynarii. Swoją karierę zawodową rozpoczął jako terenowy lekarz weterynarii w powiecie brzozowskim. W 1967 roku wrócił do Mielca, gdzie do 1975 roku pełnił funkcję powiatowego lekarza weterynarii. Po reformie administracyjnej w 1975 roku został zastępcą dyrektora Wojewódzkiego Zakładu Weterynarii w Tarnobrzegu, a w latach 1983–1986 pracował w Komitecie Wojewódzkim PZPR. W kolejnych latach związany był z Zakładem Doświadczalnym w Chorzelowie, a od 1987 roku przez 25 lat prowadził własną praktykę weterynaryjną, specjalizując się w chirurgii. Na emeryturę przeszedł w 2012 roku. Równolegle z pracą zawodową Włodzimierz Kłaczyński realizował swoje pasje literackie. Debiutował powieścią „Popielec”, która została zekranizowana jako serial telewizyjny. Był autorem wielu książek. Jego twórczość była wielokrotnie nagradzana. Wśród wyróżnień znalazły się m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznaka „Zasłużony Pracownik Rolnictwa”, „Za Wzorową Pracę w Służbie Weterynarii”, „Honorowa Odznaka WOPR”, a także prestiżowa Nagroda „Albertus” Funduszu im. Brata Alberta i „Artystyczny Znak Podkarpacia” – nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego. Zmarł 3 czerwca, miał 91 lat.
ks. Andrzej Chmielarz - były wikariusz parafii w podmieleckim Chorzelowie. Miał 49 lat. Od 2023 roku pełnił funkcję proboszcza w parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Jaworsku, gm. Dębno. Pochodził z parafii Borek k. Bochni. Wyświęcony w dniu w 2000 roku, posługiwał jako wikariusz w parafiach: Łososina Dolna, Jazowsko, Mogilno oraz w Dębicy w parafii MB Anielskiej.
Mariusz Wiącek - zasłużony działacz żeglarski, jachtowy sternik morski i wieloletni prezes Klubu Żeglarskiego Orkan w Mielcu. Z klubem związany był od 1989 roku, a przez ostatnią dekadę pełnił funkcję jego prezesa, aktywnie rozwijając i promując żeglarstwo w regionie. Mariusz Wiącek przez ponad 30 lat z pełnym oddaniem uczestniczył w życiu mieleckiego środowiska żeglarskiego. Jego zaangażowanie, wiedza i pasja przyczyniły się do popularyzacji żeglarstwa oraz integracji lokalnej społeczności wokół tej dyscypliny.
Marian Tarnawski - ceniony lekarz internista i reumatolog, wieloletni pracownik mieleckiej służby zdrowia, oddany nauczyciel i aktywny działacz społeczny. Urodził się w 1937 roku w Dynowie nad Sanem, jako syn Maksymiliana i Joanny z domu Wolańsk. W 1956 roku zdał maturę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w Dynowie, a w 1964 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie, uzyskując tytuł lekarza medycyny. Z Mielcem związał niemal całe swoje zawodowe życie. Po odbyciu stażu podyplomowego w Szpitalu Powiatowym w 1965 roku, rozpoczął pracę na oddziale chorób wewnętrznych. Równolegle pełnił dyżury w Pogotowiu Ratunkowym, Przychodni Rejonowej nr 2 oraz uczył przedmiotów klinicznych w Liceum Medycznym w Mielcu. Od 1993 roku był lekarzem POZ w Ambulatorium MSWiA, a po przejściu na emeryturę w 2003 roku nadal aktywnie pracował jako reumatolog w NZOZ „Osteomed” w Mielcu. Był aktywnym działaczem społecznym. Współtworzył i działał w strukturach Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia. Przez wiele lat angażował się w prace Powiatowego Zarządu PCK w Mielcu, zasiadał w Radzie Nadzorczej PSS „Społem” w Mielcu. Był również długoletnim członkiem Zarządu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Mielcu. Za swoją pracę zawodową i społeczną został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, Odznaką „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia”, Honorowymi Odznakami PCK oraz Odznaką „Zasłużony dla Oświaty”. Zmarł 26 czerwca. Miał 88 lat.
Tadeusz Wałaszek – wieloletni nauczyciel języka polskiego, wychowawca i człowiek, który przez niemal cztery dekady pracy stał się symbolem janowieckiej edukacji. Pracował w Szkole Podstawowej w Janowcu, gdzie nie tylko przekazywał uczniom wiedzę z zakresu języka polskiego i literatury, ale również uczył ich wrażliwości, i szacunku do słowa. Zmarł 21 lipca w wieku 65 lat.
ks. Marek Usarz - emerytowany proboszcz parafii Łączki Brzeskie. Urodził się w 1950 roku w Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął 1 czerwca 1975 roku z rąk biskupa Jerzego Ablewicza. Posługę duszpasterską rozpoczął jako wikariusz w parafii Gołkowice, a następnie służył wiernym w Krynicy-Zdroju, Tuchowie, Czchowie i Sękowej. W 1986 roku został proboszczem parafii Janowice, a od 1991 roku kierował parafią w Łączkach Brzeskich. W 1999 roku objął urząd proboszcza w Ujanowicach, gdzie posługiwał do przejścia na emeryturę w 2013 roku. Po zakończeniu pracy duszpasterskiej zamieszkał jako rezydent w parafii Świętej Rodziny w Tarnowie, pozostając nadal czynnie zaangażowany w życie wspólnoty. W trakcie swojej posługi był również kapelanem szpitala w Tuchowie, referentem ds. misji w dekanacie Mielec-Południe oraz wizytatorem nauki religii. Zmarł 6 sierpnia.
ks. Marian Niziołek - sercanin z Trzciany. Miał 88 lat. Przez 20 lat pełnił posługę kapelana sióstr klarysek od Wieczystej Adoracji w Kętach. Urodził się w 1937 roku w Trzcianie koło Mielca. W 1952 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego (sercanów). Śluby wieczyste złożył w 1958 roku. Pracował w wielu miejscach, m.in. w Krakowie, Węglówce, Staniątkach, Florynce, Pliszczynie i Stadnikach, pełniąc różnorodne obowiązki – od duszpasterza, przez ekonoma, po proboszcza. Przez prawie dziesięć lat posługiwał w Krakowie-Płaszowie. To właśnie tam zainicjował wydarzenie, które na trwałe wpisało się w historię parafii: w 1991 roku odbyła się koronacja obrazu Matki Bożej Płaszowskiej. Szczególnym etapem jego życia była posługa kapelana klarysek od Wieczystej Adoracji w Kętach. Pełnił ją nieprzerwanie od sierpnia 1995 do września 2015 roku.
ks. Jan Siedlarz - wieloletni proboszcz parafii pw. św. Kazimierza w Nowym Sączu. Jaki wikariusz posługiwał w Mielcu. Urodził się w 1957 roku w Ptaszkowej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1982 roku w Tarnowie, z rąk biskupa Jerzego Ablewicza. Pierwsze lata kapłaństwa spędził jako wikariusz: najpierw w parafii Sędziszów Małopolski, później w Nowym Sączu – w parafii św. Kazimierza, a następnie w parafii MBNP w Mielcu (od 28 czerwca 1988 roku do 24 czerwca 1991 roku). W 1991 roku rozpoczął studia specjalistyczne z katolickiej nauki społecznej w Augsburgu, które ukończył doktoratem z teologii. Po powrocie do diecezji prowadził wykłady w Instytucie Teologicznym w Tarnowie. W latach 1995–2002 pełnił funkcję Diecezjalnego Asystenta Akcji Katolickiej. 1 sierpnia 2002 roku został mianowany proboszczem parafii pw. św. Kazimierza w Nowym Sączu, gdzie nieprzerwanie posługiwał aż do śmierci. Zmarł 27 sierpnia, w wieku 68 lat.
Janusz Bobryk - muzyk, pilot wycieczek, wykładowca. Całe swoje życie związał z Mielcem, którego był mieszkańcem i ambasadorem w świecie. Urodził się w 1948 roku w Dębicy. Już w młodości dał się poznać jako pasjonat muzyki – to on założył w Mielcu jeden z pierwszych zespołów big-beatowych „Pulpity”, a później inicjował powstanie kolejnych formacji estradowych. Współpracując m.in. z agencją „Pagart”, organizował występy w Polsce i za granicą, łącząc muzyków z Mielca, innych polskich miast, a także artystów zagranicznych. Z czasem został pilotem wycieczek zagranicznych. W swojej pracy pełnił też rolę rezydenta, konsultanta, doradcy, tłumacza języków słowiańskich, a nawet organizatora spotkań biznesowych. Nigdy nie zapomniał o rodzinnym Mielcu. Regularnie promował miasto na różnych polach – zarówno w pracy zawodowej, jak i w działalności publicystycznej. Na łamach „Korso” publikował cykl „Moja zagranica”, w którym opisywał życie Polaków i mielczan poza granicami kraju. Był także wykładowcą w Mieleckiej Szkole Menedżerów (1995 r.), a podczas pielgrzymek papieża Jana Pawła II do Polski pełnił funkcję tłumacza delegacji rządowych Czech, Słowacji i Polski. Szkolił rezydentów i pilotów wycieczek. Współpracował z impresariatami, organizacjami turystycznymi, wydawnictwami, prasą i telewizją w wielu krajach. Zmarł 7 września.
ks. Kazimierz Skrzypek - wieloletni proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Górkach i były kapelan strażaków powiatu mieleckiego. Urodził się w 1953 roku w Podolu. W 1978 roku przyjął święcenia kapłańskie. W kolejnych latach posługiwał jako wikariusz w parafiach: św. Katarzyny w Oleśnie, Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu oraz Najświętszego Serca Pana Jezusa w Górkach Mieleckich. Z tą ostatnią parafią związał się na stałe – w 1990 roku został jej proboszczem, pełniąc tę funkcję przez ponad trzy dekady. Jako proboszcz w Górkach Mieleckich dał się poznać jako człowiek ogromnej pracowitości i wrażliwości społecznej. Doprowadził do budowy nowej plebanii, dbał o życie duchowe wspólnoty i rozwój parafii. Był m.in. dekanalnym referentem misyjnym, wizytatorem nauki religii, rejonowym duszpasterzem rolników, a także członkiem Rady Kapłańskiej Diecezji Tarnowskiej. W 2005 roku, na prośbę Zarządu Oddziału Powiatowego Związku OSP RP w Mielcu, biskup tarnowski Wiktor Skworc mianował ks. Skrzypka kapelanem strażaków powiatu mieleckiego. Posługę tę pełnił przez dziesięć lat. Za zasługi został odznaczony Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa” oraz innymi wyróżnieniami kościelnymi i społecznymi.
Komentarze (0)