Kwota ta jest zdecydowanie za niska z perspektywy pracownika, niekoniecznie z punktu widzenia przedsiębiorców; tu jednak należy zaznaczyć, że firmy wraz z rosnącymi zarobkami ponoszą coraz większe koszty zatrudniania – wspomniane 2644 zł wynagrodzenia kosztuje pracodawcę dodatkowo prawie 2 tysiące więcej w opłatach, podatkach itd. To jest kwestia niewydolnego systemu opłat, takich jak coraz większe obciążenia tytułem ZUS czy inne rosnące koszty pracy.
Mimo tego sytuacja wielu pracowników w Mielcu bywa fatalna. Poza skandalicznie niskim poziomem płac, w niektórych dużych zakładach pracy słychać o przypadkach naginania (bądź wprost łamania) praw pracowniczych, wyśrubowanych i odklejonych od rzeczywistości normach, czy o nieprzestrzeganiu przepisów BHP. Pracownicy zatrudnieni na "czterobrygadówkach" jak i osoby zatrudniane przez agencje pracy niejednokrotnie spotykają się z niekorzystnym rozliczaniem czasu pracy oraz innymi "zaniedbaniami" ze strony pracodawców.
Wyrazem tego są nie tylko ubiegłoroczne strajki w niektórych zakładach (lub też ich próby), ale i fakt, że coraz trudniej znaleźć jest osoby, które zgodzą się, by za wspomniane 1530 zł pracować ponad swoje siły przez 170 (i więcej) godzin w miesiącu. Przy takich zarobkach perspektywa wyjazdu z Mielca czy to na Zachód, czy do innego miejsca w Polsce jest dla wielu ludzi wciąż bardzo kusząca. Co ciekawe, pracodawcy już mówią o nadciągającym "rynku pracownika", gdzie to pracownicy mogą dyktować warunki płacowe. Jeśli chętnych do pracy osób nie ma zbyt wielu, ci, którzy szukają zatrudnienia, są w stanie uzyskać lepsze warunki – pamiętajmy, że bezrobocie w powiecie mieleckim nie jest zbyt wysokie. Ale to pracownicy muszą się zacząć organizować i walczyć o swoje prawa, by zmiany następowały szybciej.
