Zmarł mielecki poeta - Wiesław Kulikowski. Jest już data pogrzebu

Wiesław Kulikowski urodził się w 1935 roku na Kresach Wschodnich. Od wielu lat mieszkał w Mielcu. Wydał ponad 20 tomików wierszy. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zmarł 1 sierpnia. Pogrzeb poerty w najbliższy czwartek 5 sierpnia o godz. 13 w parafii Ducha Świętego w Mielcu. 

Przybliżamy życiorys poety:

KULIKOWSKI WIESŁAW, poeta, nauczyciel, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, urodzony 1 VII 1935 r. w Wiechotnicy-Endrychowcach, koło Wołkowyska (woj. Grodno), syn Józefa i Władysławy z domu Kuśnierz. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. S. Konarskiego w Mielcu.

Studia rozpoczął na Wydziale Humanistycznym UMCS w Lublinie w roku 1955. Przerwał je w roku 1957. W tym też roku zadebiutował wierszami w lubelskiej „Kamenie” i równolegle w „Kulturze i Życiu” (dodatku kulturalnym „Sztandaru Ludu”). Ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie (1970).

Od 1970 r. do 1994 r. pracował w Liceum Medycznym w Mielcu jako nauczyciel języka polskiego. W 1990 r. otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. Jego najwcześniejsze wiersze drukowały – oprócz prasy lubelskiej – „Nowiny Tygodnia” (dodatek „Nowin Rzeszowskich”) i „Widnokrąg”.

O wczesnej twórczości pisali m.in. Hieronim Michalski, Julian Rogoziński, Roch Sulima (krytycy literaccy z Warszawy), Jan Grygiel, Józef Nowakowski (z Rzeszowa), poeta Stanisław Grochowiak i Adam Włodek. Poeta należał do Klubu Młodych Pisarzy „Gwoźnica”, działającego w Rzeszowie w ramach ogólnopolskiego Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy. Pierwszy tomik poetycki Zbieranie szronu opublikował w Wydawnictwie Lubelskim w roku 1967. Następny – Ścieżka do ptaka ukazał się również w Wydawnictwie Lubelskim (1973). Kolejne pozycje książkowe to: Ucieczka z wesela (1979), Zamiatacze ulic malowanych (1981), Wyprzedaż muzyki (1992) na prawach rękopisu, Przystanek dla kilku osób (1995), Dawna rozmowa z igliwiem (1997) – tomik z powodu braku dotacji przeleżał się bardzo długo w Wydawnictwie Literackim, Okruchy obrazu (1997), Blisko i najbliżej (1997), Granice dla jaskółek (1997), Pora odjazdu muzyków, Imiona na drogach (1998), Schody do winnicy (1999), Zakwita już powrót (2001) – tomik bibliofilski – bez otrzymania finansowego wsparcia. Utwory jego publikowane były w wielu almanachach i czasopismach literackich, m.in. w „Życiu Literackim, „Tygodniku Kulturalnym”, „Literaturze”, „Dekadzie Literackiej”, „Sycynie”, w „Nowej Okolicy Poetów”, „Frazie”, „Toposie”, „Profilach” oraz w regionalnych wydawnictwach mieleckich i sandomierskich („Mieleckie zapiski”, „Rocznik Mielecki”, „Zeszyty Sandomierskie”). O późniejszej jego twórczości pisali m.in. Jan Bolesław Ożóg (w „Życiu Literackim”), Piotr Żbikowski (w obszernym szkicu Śladami poetyckiej wyobraźni Wiesława Kulikowskiego, zamieszczonym w książce Pejzaże poetyckie), Krzysztof Lisowski (w „Dekadzie Literackiej” – Jaka nieobecność jest jeszcze możliwa), Helena Zaworska (w „Literaturze” – Poeci są na świecie, Piękno, które boli), Konstanty Pieńkosz (w „Sycynie” – Wywoływanie echa), Anna Niewolak (w „Profilach”), Jerzy Narbutt (w „Arkanach”), Józef Nowakowski, Jan Grygiel, Marek Pękala (w „Nowinach), Stanisław Dłuski, Grzegorz Kociuba (w „Nowej Okolicy Poetów” i „Nowinach” – szkice i recenzje), Krzysztof Kuczkowski (w „Toposie”), M. A. Łyp (w książce „Młodość literacka Rzeszowa”), Jerzy Winiarski (we „Frazie”), Ewelina Radion, a w periodykach regionalnych Bogumiła Gajowiec, Krystyna Philipp i inni. Od 1975 r. do 1981 r. należał do Związku Literatów Polskich (do czasu rozwiązania związku przez władze stanu wojennego). Obecnie (od 1990 r.) należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (Oddział Krakowski).

W 1994 r. otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Mielca, a w 1996 r. został laureatem Nagrody Literackiej I stopnia Miasta Rzeszowa. W 2003 r. otrzymał „Albertusa” – nagrodę honorową Funduszu Kulturalno - Charytatywnego im. Adama Chmielowskiego – Brata Alberta w Mielcu. Jego twórczość była przedmiotem pracy doktorskiej, przygotowywanej w katedrze polskiej literatury współczesnej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Po 2003 r. opublikował tomiki poezji: Z muzyki zza rzeki list (2004), Głębiej niż letnie popołudnie (2005), Poranek odnajdzie zaginioną (2008), Milcząca na złotej klatce (2010), Po drugiej stronie pożaru (2013), Drugie lato (2015), Drugie lato i trzecie (2016) i Odloty białych żurawi (2016). W 2019 r. otrzymał odznakę honorową "Zasłużony dla Kultury Polskiej".